«امیرالمؤمنین» عنوانی از جانب خداوند برای حضرت علی(علیه السلام)
آخرین ساعات حضور پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در مکه است و به زودی کاروان حجّاج به قصد بازگشت به دیار خویش، حرکت خواهد کرد.
امروز نیز افتخاری دیگر برای شاه جوانمردان به همراه دارد. آری، امروز است که جبرییل بر پیامبر خدا نازل می‌شود و از جانب پرودگار، مدال و عنوان زیبای «امیرالمؤمنین» را به طور اختصاصی برای ابوالحسن علّی بن ابی طالب (علیه السلام) به همراه می‌آورد.
پیامبر خدا نیز دستور می‌دهند تا یکایک یارانشان صاحب ذوالفقار را ملاقات کنند و ایشان را با عنوان امیر اهل ایمان بخوانند و چنین سلام کنند: السّلامُ عَلَیکَ یا أمیر المُؤمِنین.
این دستور پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بعضی از صحابه را خوش نمی‌آید و ناخرسندانه می‌پرسند: آیا این عنوان از سوی خداوند و رسول اوست؟
پیامبر رحمت آزرده خاطر و غضبناک می‌فرمایند: این حقی است از طرف خدا و رسولش. خداوند این دستور را به من داده است.
آن گاه اندیشناک از فرجام آخرین رسالت خویش یعنی تعیین جانشین، راه می‌سپرد. به این چنین مسلمانانی در فرداهای نزدیک چگونه سر تسلیم در برابر فرمان عظیم پرودگار فرود خواهند آورد؟
نطفه نخستین توطئه ها در همین روزها در مکه بسته شده است. گفته‌های پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از رحلت قریب الوقوع حضرتش خبر می‌دهد و همه چیز از جانشینی امیر المؤمنین (علیه السلام) بعد از ایشان حکایت دارد.
آنان که سال‌های سال در اندیشه و آرزوی تکیه زدن بر جایگاه حکومت بعد از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، دندان طمع تیز کرده بودند، اینک حلقه فتنه آراسته می‌کنند و برای فرداها هم قسم می‌شوند که: اگر محمّد از دنیا رفت یا کشته شد، نمی‌گذاریم خلافت و جانشینی او در اهل بیتش مستقر شود.
این متن پیمانی بود که پنج نفر از یاران نقاب به چهره و منافق پیشه پیامبر، نوشته و در میان کعبه در زیر خاک نهان کرده بودند؛ پیمانی که با عنوان «صحیفه ملعونه» (نوشتار شوم) از آن یاد می‌شود و پیامبر بزرگ (صلی الله علیه و آله و سلم) در خطبه غدیر نسبت به آن هشدار می‌دهند.
آیا مسلمانان به این هشدار توجه کردند؟
منبع خبر: تبیان
دکتر عدنان درخشان
سایت شیعه نیوز
